Yaprak

Hikayeler biter miydi, üzülüp durduğumuz yarım kalan hikayeler. Biliyor muyduk ömürlerinin süresini, nasıl iddia edebiliyorduk yarılandıklarını.

Var olmanın bedeli değil miydi yok olmak, hikayelerin bedeli değil miydi yarım kalmaları. Hikayeler değil sadece, şehirler yarım kaldı, insanlar yarılandı ve yaraladı. Bir çiçek açardı bahar vakti dallarında ağaçların, bembeyaz. Doyamazdı bakmaya, dökülmesin isterdi iki gün sonra, hep bakabilsin ona. Alırdı bir tanesini avucuna, baharın taze ve net ışığında, yapıştırırdı defterine hemen narin çiçeğini, kurusun güzelce. Tarih atardı yanına, her baharı böyle saklayabileceğine inanırdı, bazı anlar vardı alıp böyle kurutmak isterdi defterinin arasında. Akıp gitmesine, değerini kaybetmesine, yerlere düşüp ezilmesine dayanamazdı. Tüm ağaçları saklayamasa da bir yaprak saklamak isterdi belki bir beyaz yaprak.

Nisan 2021/Ankara

Esra